Փառատոնի հենց սկզբից Վիգեն Ավետիսի կողմից բարձրաձայնվում էր էպոսին բնորոշ, ժամանակին բնորոշ զարդերի առաջացման վերաբերյալ գաղափարը: Դա նաև ամրապնդվում է տիար Աշոտ Բլեյանի կողմից հատուկ հետաքրքրվածությամբ ոսկեգործական ընտրությամբ սովորողների արդյունքների վերաբերյալ: Այդ իսկ պատճառով ունենալով արդեն իսկ ձևակերպված նախագծային մտքեր ինչպես նաև ոսկեգործական ճամբարին մասնակից սովորողների առկայություն՝ շատ լավ բան ստացվեց:
Նախապես ուսումնասիրելով փառատոնի շրջանակներում սպասվող բեմականացման մասնակիցների և նրանց հագուստի դիզայնի վերաբերյալ ինֆորմացիան նախագծվեց տարբեր սազական ոճի օրտոդոքս, էպոսի նբկարագրությունների ժամանակաշրջանին բնորոշ, էթնիկական և էսթետիկական հետաքրքիր իրերի առաջացման նախագիծը:
Հատկանշական է որ նշված էսքիզների ուսումնասիրություններից հետո բոլոր հետաքրքրված սովորողները վերջնական իրերը պատկերացրեցին իրենց ավելի հասանելի տեխնոլոգիական իրագործման դաշտում կատարված և դրա արդյունքում կրթահամլիրի տարբեր դպրոցների՝ Հյուսիս, Արևելք, Արևմուտք, Միջին մասնակցությամբ առաջացան արույրից և բնական քարերի առկայությամբ արտ-օբյեկտներ, զարդեր:
Բոլոր սովորղները, որոնք մասնակից էին պատրաստմանը ծանոթացան և կիրառեցին իրերի ստացման ժամանակ նոր հմտություններ, որոնք կապված են նորաստեղծ գազ-թթվածնային համակարգի կիրառման հետ:
Դավիթ Պետրոսյանի Ոսկեգործության Դպրոց 