Ոսկեգործական դպրոցը մայիսյան հավաքին ներկայանալու է հաշվետու ցուցահանդեսով: Հաշվետվությունը լինելու է կոնկրետ դպրոցներից ոսկեգործություն ընտրության առարկա ընտրած սովորողների աշխատանքների անհատական ցուցադրմամբ:
Դրա համար այժմ իսկ «մոբիլիզացվել» են բոլոր ռեսուրսները՝ իմ կամավորական օգնականները, իսկ ես կատարելով ուսուցչի պարտականությունները կատարում եմ նաև մենթորի պարտականություններ: Այս պահին ներկայացվում է միջին դպրոցի հերթական դասի տեսանյութը, որտեղ սովորողները ավարտի են հասցնում իրենց աշխատանքները երեք նախագծերի շրջանակներում, որոնք են՝ «Ստեղծագործական շախմատ», «Կինդեռ» հավաքածու և «Բիզնես-արտ» հավաքածու:
Աշխատանքները ավարտվելուն պես կատարելու ենք ձուլում արույրով՝ մշակվելու է վերջնական, որտեղ անհրաժեշտ է օգտագործվելու է էմալ և գունավոր կիսաթանկարժեք միներալներ:
Երկուշաբթի օրվան բոլորս պատրաստվում էինք ուշադիր։ Քանի որ Տիարը ասաց, որ մինչև 150 հոգի հյուրեր են գալու, դա ուրբաթ էր։ Ուրբաթ և շաբաթ օրը ներկա էր ոսկեգործականի ամբողջ թիմը` փոքրից մեծ, բոլորը բանում էին։ Որը հող էր բերում, որը ցանքս անում, որը ավլում, որը պատուհանները լվանում, որը հատակը։ Դե ես էլ համ մենթոլություն էի անում, համ որպես խաղացող մարզիչ հասնում բոլոր տեղամասեր։ Շաբաթ օրվա վերջին հիանում էի առաջացած պատկերով։ Քանի որ մայր դպրոցի կողմից գեղարվեստի մուտքը բացվում է հենց ոսկեգործականի ճակատով։
Օրը կիրակի։ Ամպամած էր։ Անձրևում էր առավոտվանից։ Բոլոր տանիքներից ջրահեռացման համակարգը անձրևաջուրը բերում էր կանաչապատ տարածքների ոռոքման համար։ Զգում էի սպառնալիք, անձրևը ձգվում էր։ Վերցրեցի իմ մարտական բահը և սկսեցի պաշտպանական դիրքերի բարելավման աշխատանքները։ Թշնամին հարձակվել էր 3 ուղղությամբ։ Ջուրը հոսում էր ու հոսում։ Կիսանկուղային տարածքը վտանգված էր։ Երկու թևում հաջողություններ կաին, բայց անմիջապես դռան մոտ հողային ծածկը վտանգ էր ներշնչում։
— Ասեցի երկու րոպե հանգստանամ, չոր շոր հագնեմ։
Այնինչ այդ պահին անձրևը հզորացավ ու չէր դադարում։ Ջրատար խողովակից ջուրը այնպես էր ժայթքում, ինչպես համաշխարհային ջրհեղեղը սկսած լիներ։ Մեկ էլ աչքիս առաջ հենց ճակատային մասում թշնամին պատռեց պաշտպանական գիծը։ Եվ էդ ամբողջ ցեխային ոսոխը անմիջապես լցվեց, չնայած փակ դռան միջով, դեպի մաքրված, հարդարված, հաջորդ օրվա հյուրերին սպասող ձուլարան-դարբնոցը։ Ահավոր էր դա տեսնել, ես խուճապահար էի սկզբում։
Սակայն իմ սիրելի երևանյան եղանակի նման ցանկացած վատ վախենալի եղանակից հետո վերջում արեգակը դուրս է գալիս։ Բարի հաղթում է։ Արագ ու կազմակերպված սկսեցինք մաքրել, դույրերով հանել ցեխը տարածքից ու օդափոխել, որ շուտ չորանա։
Հյուրերը առավոտյան ժամանեցին և գեթ ոչ մեկ չջոկեց որ երեկ այստեղ ճահիճ էր։ Ու Գագարինը թռավ։ “Полет проходит нормально”:
Վերջերս մեխանիկական լաբորատորիա տեղափոխված խառատային հաստոցի վերականգնման վրա մեծ ջանքեր են գործադրվում։ Հաստոցի էլեկտրոնային մասի վերականգնումից սկսվեց։ Այնուհետև մեխանիկական հանգույցների վերանորոգում-փոխարինում։ Վերջապես հաստոցը պտտվեց։ Որոշ պակաս մասերի համալրման կարիք կա դեռ։
Վերականգնման աշխատանքներին ակտիվ մասնակցում է իմ ընկերը, հին սերնդի լավագույն մասնագետներից՝ վարպետ Նորիկը։ Որը պատրաստ է նաև ապագայում կիսվել իր հմտություններով իմ սովորողների հետ։
Այժմ պատմեմ 3D պրինտերի պատմությունը։ Արտասահմանում գտնվելուց հետո այն հայտնվեց իմ լաբորատորիայում, քանի որ դրա կարիքը վաղուց կար։ Ցավոք անսարք, չաշխատող վիճակում, թե տեխնիկական թե էլեկտրոնային իմաստով։ Սկսեցինք ինստենսիվ թերապիան։ Վերականգնմանը ակտիվ մասնակից են ավագ դպրոցի սովորողներ` Հայկ Մկրտչյանը, Արմեն Հաջյան, Մարկ Միխայիլը։ իմ ընկերներից օգնում է և աջակցում էլեկտրոնային ոսկեգործության լավագույն մասնագետներից մեկը այսօրվա՝ Հարություն Ֆահրադյան։ Սովորեցնելով 3D օբյեկտների կառուցման տեխնոլոգիաները Rhino, Matrix, ZBrush ծրագրերով և որը պատրաստ է համագործակցության կրթահամլիրի ոսկեգործության դպրոցի հետ։
Այսօր տեղի ունեցավ առաջի տպագրության առաջի հաջողված փորձը։
Լաբորատորիաներին կից տարածքում և արվեստի դպրոցի շրջակայքում՝ տրավերտինե ճեմուղիների թարմացման, լավացման հետևանքով, անհրաժեշտություն առաջացավ կանաչապատ, սիզականաչ խոտով ծածկված տեղամասերի թարմացման։ Որը իսկ հետևողական ամենօրյա աշխատանք է պահանջում։ Հողային պարարտ խառնուրդի տեղափոխումով, հարթեցումով, սերմերի ցանումով, ջրահեռացման համակարգի կատարելագործումով, ջրումով։
Արևելքից սովորողների հետ միասին այսօրվա մեր դասին եկավ մասնակցելու Մարիայի հայրիկը՝ Արտո Մարկոսը։Մարկոսը ցանկություն ուներ մասնակից լինել դասին։
Ուրախացա։ Բայց ինչ՞ով։ Հասկացանք Մարկոսը նվագում է և երգում։ Ինչևիցէ։ Շատ պատահական իմ գործընկեր Արմինեյի կիթարը լաբորատորիայում էր, լարված, պատրաստ։ Շարունակությունը կարող եք տեսնել տեսահոլովակում։ Կարևոր է։ Մեր սովորողների, պատվիրատուի ծնողը առաջին անգամ չէր լաբորատորիայում։ Նա ոգեշնչված էր ստեղծագործական մթնոլորտով։ Այդ մթնոլորտը մեր սովորողները տանում են իրենց հետ, իրենց տները, կիսվում են հարևան, ընկեր, ծնողների հետ։ Եվ ահա արձագանքը։ Բոլորին հաճելի էր լսել և միևնույն ժամանակ դասապրոցեսը իրականացնել։ Շարունակելի է։
Վաղուց հայտնի է, որ ոսկեգործական լաբորատորիայում ուսուցումը տեղի է ունենում երկու փոխադարձ լրացնող ճյուղերով՝ էսթետիկական և տեխնոլոգիական: Դրա ակնառու օրինակը երևում է միջին դպրոցի իմ սովորող Սոնա Շահսուվարյանի նախագծում: «Կինդեռ» հավաքածու նախագծի մեջ կառաջանա որևիցէ կրկնօրինակ չունեցող մի իր: Դեպքերը զարգացան հետևյալ կերպ՝ բոլոր սովորողները գիտեն որ լաբորատորիայում ազատ, անկաշկանդ, բայց կարգապահ մթնոլորտ է: Կարելի է արտահայտվել, կարելի է ցուցադրություններ անել տարբեր այլ հմտությունների: Երգել, պարել, նվագել ու այդ բոլորը թեկուզ որպես սկսնակ անել արհեստավարժ և էսթետիկապես բարձր որակով: Դա էլ տեղի ունեցավ: Սոնան մի դասի բերեց իր ֆլեյտան և ի ուրախություն մեզ մի քանի ստեղծագործություն նվագեց:
Չշեղվելով հիմնական նյութից ասեմ հետևյալը՝ առաջի լաբորատորիայի նախագծային հատվածում նախաձեռնել եմ առանձին ոսկեգործական դիզայնի զարգացման մի տեղամաս: Այդտեղ ընդգրկվում են բոլոր նորեկները: Մինչ առաջանա ոսկեգործական առումով «արժեքավոր» ոսկեգործական մոդել, նորեկին սպասում է մի փոքր դժվար ճանապարհ: Սովորողը պետք է սովորի ստեղծագործել: Ասեմ ավելին` դա պետք է կատարվի գործող նախագծերի սահմաններում և պատշաճ մակարդակով: Իհարկե այդ բոլոր զարգացումներին ես ուշադիր հետևում եմ, սովորեցնում, մոտիվացնում և ամենակարևորը ունենալով մեծաքանակ «հաճախորդ»՝ օգտվում եմ իմ գործընկերների կամավորական օգնությունից: Դա քանդակագործ Արմինե Ավետիսյանն է և գեղանկարիչ Մարետա Ասատրյանը: Շնորհակալ եմ իրենց:
ՈՍԿԵԳՈՐԾԱԿԱՆ ԼԱԲՈՐԱՏՈՐԻԱ 